FL06 Cimetière militaire allemand de Langemark
De Duitse militaire begraafplaats van Langemark heeft een rechthoekig grondplan. De begraafplaats is gedeeltelijk omringd door grachten en is aan de 4 zijden omgeven door een brede, lage muur in rode zandsteen van de Weser, afgedekt met aarde en gras. Op de rechterhoek staat een kruis. Buiten de omheining staat een monoliet met 3 kruisen in verschillende groottes. Vooraan is er een centraal, zwaar, ongeveer rechthoekig toegangsgebouw opgebouwd uit steenblokken met dunnere lagen ertussen in dezelfde rode zandsteen. In het poortgebouw zijn 3 ruimtes: de centrale doorgang en 2 zijkamers afgescheiden door smeedijzeren poorten. De muren en plafond van de centrale doorgang zijn met mozaïeksteentjes afgewerkt, de zijruimten met eikenhout. Rechts is er een erekapel, bekleed met naamplaten voor de 6313 bekende doden van de oorspronkelijke begraafplaats. In de linkerzijkamer bevindt zich o.m. het register en een kaart.. Verder is er in de ruimte ook nog een infobord in plexiglas.
Na het poortgebouw is er een gemeenschappelijk graf, het zogenaamde ‘Kameradengrab’. Links ervóór ligt een bronzen eikenbladkrans. Rond het perk zijn 34 zware, rechthoekige opstaande stenen aan de 2 kanten bekleed met 68 bronzen gedenkplaten met de namen van 16 940 geïdentificeerde doden die in het gemeenschappelijk graf liggen. Achteraan op de begraafplaats, in het midden, waar de omheiningsmuur doorbroken is, staan 4 meer dan levensgrote, gestileerde, bronzen beelden van soldaten op een blauw hardstenen plaat, de ‘Trauernde Soldaten’ van Emil Krieger. In een geometrisch patroon liggen, verspreid over het terrein, vierkante, platte grafstenen. Hier en daar staan groepjes van 3 kruisen uit basalt. Hoge bomen overschaduwen het geheel. De begraafplaats zelf heeft een lager (bij het binnenkomen) en een hoger gelegen gedeelte (rechts). Op het hoger gelegen deel staan tussen rechthoekige Duitse betonnen schuilplaatsen, 49 betonnen stenen met vooraan een ruimte uitgespaard, waarop een granieten blok geplaatst is met de namen van regimenten, verenigingen en studentengroeperingen, die in de jaren ’30 de begraafplaats hielpen inrichten.
In zijn huidige vorm beantwoordt de Duitse militaire begraafplaats te Langemark nog in grote mate aan de aanleg door de Deutsche Kriegsgräberfürsorge in 1930-1932, naar ontwerp van Tischler.
De Duitse militaire begraafplaats te Langemark is één van de slechts vier bewaard gebleven Duitse militaire begraafplaatsen uit de Eerste Wereldoorlog in Vlaanderen. De begraafplaats is in oktober 1914 ontstaan op de resten van een Britse militaire begraafplaats. Al tijdens de oorlogsjaren groeit de begraafplaats uit tot een verzamelbegraafplaats voor zou de begraafplaats nog tijdens de oorlogsjaren uitgroeien tot een verzamelplaats voor Duitse- gesneuvelden. Na de oorlog groeide de begraafplaats onder impuls van de Deutsche Kriegsgräbelfürsorge uit tot een uitsluitend Duitse militaire erebegraafplaats, gekenmerkt door de aanwezigheid van onder meer ruim 3.000 oorlogsvrijwilligers, overwegend studenten, in de herfst 1914 gevallen bij de vruchteloze bestorming van Langemark.
Na 1952, ingevolge de beslissing van de Belgische en Duitse overheden om het aantal Duitse militaire begraafplaatsen uit W.O. I in Vlaanderen te reduceren tot vier, werd op de bestaande begraafplaats te Langemark onder meer plaats geruimd voor een Kamaradengraf met stoffelijke resten van 25.000 niet-geïdentificeerde Duitse gesneuvelden.
Omwille van zijn ontstaansgeschiedenis te midden het front (getuige ondermeer de bewaarde Duitse bunkers), zijn verdere ontwikkeling tot erebegraafplaats na de oorlogsjaren, en de aanwezigheid van ruim 44.000 tijdens WO I gesneuvelde Duitse militairen -de toenmalige ‘vijand’ -, vormt deze begraafplaats vandaag één van de meest schrijnende en markante getuigen van de « Grote Oorlog ».
Naast de begraafplaats werd in 2006 een toegangsweg, parking en onthaalpaviljoen aangelegd, evenals een nieuw wandelpad richting begraafplaats.
