FL17 Monument aux disparus du Commonwealth « Menin Gate »
De Menin Gate is een poortgebouw op rechthoekige plattegrond, als stadspoort opgenomen in de vestinggordel van de stad Ieper. Het grote poortgebouw is geïnspireerd op de klassieke triomfboog, met drie doorgangen, aan de straatzijden opgebouwd uit muurvlakken van rode baksteen en witte Portlandsteen. De doorgangen zijn uitgevoerd in witte natuursteen en springen vooruit. De hoge middelste doorgang is rondgebogen, met zware sluitsteen, de twee buitenste zijn vlak eveneens met zware sluitsteen. Het poortgebouw heeft een classicistische gevelordonnantie: kolossale Dorische zuilen op hoge vierkante sokkels, onder een hoofdgestel met zware geprofileerde architraaf, een fries met trigliefen waartussen schijven en een doorlopende geprofileerde kroonlijst op klossen. De bekroning bestaat uit zware in- en uitspringende natuurstenen blokken, die vooraan versierd zijn met laurierkransen en waarop aan de oostzijde een liggende leeuw geplaatst is die in de richting van het slagveld kijkt en aan de westzijde een cenotaaf met lijkwade en kroon. Aan de zijkanten bevindt zich op de hoogte van de vestingmuren een galerij met zes Dorische zuilen uit witte natuursteen. De bakstenen hoekrisalieten hebben een smalle rechthoekige doorgang uit witnatuurstenen blokken en zijn bekroond met een opengewerkte lauwerkrans met trofeeën. De zuilen zijn onderling verbonden door een bronzen afsluiting versierd met rechtopzittende leeuwtjes op de paaltjes. Aan elke kant een ontdubbelde trap bovenaan eindigend uit een volutevormige balustrade uit witte natuursteen, treden uit hardsteen. Het interieur is volledig uit witte natuursteen overwelfd met rondboogvormige tongewelf versierd met cassettenplafond tussen de gordelbogen; verlichting d.m.v. 3 grote openingen, waarvan de zijkanten met brons bekleed zijn. Aan de oostkant: boven de centrale doorgang zijn twee bloemguirlandes en boven de kroonlijst is een In de talloze registers aangebracht op 60 panelen binnenin de Menenpoort, tegen de muren van de trappen en onder de galerijen zijn ca. 55.000 namen gebeiteld van vermisten vóór 15 augustus 1917. De namen zijn ingedeeld per organieke eenheid (per korps, regiment, bataljon…) volgens de Britse orde van voorrang. Binnen elke eenheid zijn ze gerangschikt per rang, en binnen elke rang alfabetisch. In het ‘Memorial Register’ bewaard in een kastje in de Menenpoort kunnen de legereenheden worden opgezocht waar de vermisten deel van uitmaakten.
The Menin Gate is one of four memorials to the missing in Belgian Flanders which cover the area known as the Ypres Salient. Broadly speaking, the Salient stretched from Langemarck in the north to the northern edge in Ploegsteert Wood in the south, but it varied in area and shape throughout the war.
The battles of the Ypres Salient claimed many lives on both sides and it quickly became clear that the commemoration of members of the Commonwealth forces with no known grave would have to be divided between several different sites.
The site of the Menin Gate was chosen because of the hundreds of thousands of men who passed through it on their way to the battlefields. It commemorates casualties from the forces of Australia, Canada, India, South Africa and United Kingdom who died in the Salient. In the case of United Kingdom casualties, only those prior 16 August 1917 (with some exceptions).
The memorial now bears the names of more than 54,000 officers and men whose graves are not known. The memorial, designed by Sir Reginald Blomfield with sculpture by Sir William Reid-Dick, was unveiled by Lord Plumer on 24 July 1927.
Het monument is elke avond het decor voor de Last Post ceremonie. Elke avond weerklinkt stipt om 20u de “Last Post” onder de Menenpoort. De dagelijkse activiteiten vallen even stil om de gesneuvelde soldaten uit WO I te gedenken. De Last Post ceremonie wordt sinds 1928 georganiseerd door de Last Post Association. Het hele jaar door kan je de ingetogen Last Post plechtigheid bijwonen. Op 11 november vindt een speciale ceremonie plaats om Wapenstilstand te herdenken.
